Gevoel en verstand.

Het blijft voor velen moeilijk om hier een balans in te vinden. Het verstand is vaak hardnekkig met zijn gedachtes en overtuigingen. Het verstand wil graag baas zijn over het gevoel. Het verstand wil het gevoel analyseren, begrijpen, beredeneren. Maar dat wil het gevoel juist niet. Het gevoel wil vrijheid, mogelijkheden. Het gevoel wil de woorden vinden, ontdekken, onderzoeken, wat past het er beste bij. Het gevoel wil geen vastigheid, geen beperkingen, geen duidelijkheid.

Het gevoel wil de woorden zoeken, ontdekken, verzinnen wat erbij hoort. Het verstand is bekend met woorden en wilt juist daar een gevoel bij zoeken. Precies de omgekeerde wereld.

Zo ook met de spirituele wereld. Je kunt de spirituele wereld niet begrijpen met je verstand. Met andere woorden: je kunt niet met je verstand de spirituele wereld instappen en je daar settelen. Dan werk je van buiten naar binnen. Van boven naar beneden.  Het verstand kent grenzen, overtuigingen en handelt in voorwaarden. Dat beperkt je, dat frustreert en je komt er niet echt verder mee. Je kunt beter vanuit de spirituele wereld het verstand gebruiken, koppelen. Vanuit het spirituele de reële wereld instappen en kijken hoe je het hier kunt gebruiken. Van binnen naar buiten. Werken vanuit de kern en dat gebruiken in het hier en nu. Wat kan je ermee…en niet wat wil je ermee doen.

De spirituele wereld is immens groot. Dat past niet binnen de grenzen van je verstand. Dus kijk en ervaar vanuit je gevoel. Daar zitten geen grenzen, geen voorwaarden, geen beperkingen. Alleen maar ontdekkingen.

Een mooi voorbeeld van inzicht die ik vaak gebruik in de praktijk:

Zie het als volgt: Je gevoel en je verstand zijn twee verschillende gebieden. Je gevoel praat Russisch, je verstand Japans. Wat kun je doen dat deze twee gaan samenwerken?

Je kunt van je gevoel gaan eisen dat deze Japans leert. Of juist andersom: je dwingt je verstand dat deze Russisch moet gaan leren. Maar dat is vrijwel onmogelijk. Het zijn moeilijke talen om te leren. Daarbij de moedertaal van je gevoel is Russisch, het is de kern en wil deze taal aanhouden. Japans is de moedertaal van je verstand en wilt ook deze aanhouden. Het wordt een strijd. Beide vinden hun eigen taal het belangrijkste.

Wat zijn dan de mogelijkheden om ze toch op een lijn te krijgen? Dat ze elkaar kunnen verstaan.

Leer ze beide Engels. Dan kunnen ze elkaar verstaan en begrijpen. Dan blijft de moedertaal bestaan en is er geen strijd meer.

Liefs Ellen.