Niks doen… Kan jij dat? Gewoon even zitten, kijken om je heen, alleen observeren, geen actie. Veel mensen hebben de tijd niet om even stil te zitten. Om even niks te doen. Nee ze moeten iets doen, er is nog zo veel te doen. Er is altijd wel iets te doen. Maar moet je het ook doen?

Niks doen wordt vaak bestempeld als lui. Maar is dat ook zo? Of is het een overtuiging? Veel mensen worden van niks doen moe. Klopt, je lichaam ontspant en je voelt dan de moeheid opkomen die je hebt weggedrukt. En daar worden veel mensen weer ongemakkelijk van. Want ja…moe zijn…nee dat willen we niet…wat zullen anderen wel niet denken?

Veel mensen worden van het niks doen ook chagrijnig. Gaan in gevecht met zichzelf, omdat ze MOETEN niks doen. Het voelt onwennig, je bent het niet gewend om niks te doen. Niks doen blijkt een hele opgave.

In het begin is dat ook zo. Het is onwennig, een verandering brengt ook weerstand met zich mee. Mag je je van jezelf moe zijn? Want dat zal je in het begin van het proces zijn. Je gaat namelijk weer luisteren naar je lichaam. Daarna zal je energie ervaren. Het zelfs prettig vinden om niks te doen. Zo heerlijk stil.

Stel: je hebt een vrije dag. Theoretisch gezien een perfecte dag om niks te doen. In de praktijk is het vaak anders: deze dag wordt helemaal vol gepland met afspraken. Want op deze dag heb je toch niks te doen… Of het is juist de ideale dag om je achterstand bij de te werken. Je hebt immers toch niks te doen….Puntje bij paaltje…een nog drukkere dag dan een normale werkdag. In deze dag heb je alles gedaan waar je normaal gesproken geen tijd voor had. Weg vrije dag….

We praten onszelf aan dat we hard moeten werken. We moeten ons 100% inzetten. Lager is het niet goed. Maar vaak wordt het 110% of 120% . Altijd meer. Er is namelijk altijd werk te doen. Je kunt altijd wel iets verzinnen om te doen. Hoe mooi zou het zijn als je je voor 70% of 80% inzet. Dan heb je ruimte èn energie over voor dat extra werk. Dan kun je genieten van die 20%.

Het is een feit: We kunnen duizenden redenen verzinnen om iets te moeten doen, om jezelf geen tijd te geven om niks te doen. Je hebt maar één reden nodig om even te mogen stoppen. En die reden ben jezelf. Je bent namelijk geen robot, je bent een mens. En we kunnen niet alles, in ieder geval niet alles tegelijk. Je hebt ruimte nodig om bij te komen, om je op te laden, om jezelf weer te voelen, om even leeg te zijn, zodat er weer ruimte is voor creativiteit, eigenheid, overzicht.

Niks doen is dus eigenlijk heel goed voor je… Door rust worden je gedachten geordend, krijg je meer overzicht en lijken problemen en strubbelingen ineens veel minder erg dan toen je nog druk was met alles. Niks doen is niet niks doen. Het levert je wat op.

Iets doen is niet altijd beter dan niets doen. Stop wanneer je van jezelf iets MOET doen. Zie het woord MOET als een alarmbel. Wees kritisch naar jezelf en vraag jezelf af waarom jij op dat moment denkt dat je iets MOET. Besef dat niets moet, er is altijd een keuze, een alternatief. Zelfs meer keuzes dan waar je waarschijnlijk in eerste instantie aan denkt.

Niks doen is niet niks doen. Nee je bent daadwerkelijk bezig met iets te doen, namelijk niks doen. En het heeft een doel: rust en ruimte voor jezelf!

Liefs Ellen